Elegia na chwałę Jarosława Kaczyńskiego
> Mama mówiła : - Nie wierz nikomu
> Więc on ulotki rozrzucał w domu
> Okna zasłonił, zamek zasunął
> I na tapczanie walczył z komuną
>
> Jarka nie wzięli do internatu
> Całą więc sławę zawdzięcza bratu
> A że podobni do siebie byli
> Wielu do dzisiaj ich z sobą myli
>
> Jarek domowe przyjął zadanie
> Czołgi rozstawił se na tapczanie
> Sam stanął z prawej, z lewej - wiadomo
> Naprzeciw siebie ustawiał ZOMO
>
> Rozpoczął starcie wznosząc okrzyki
> Mama zabrała mu żołnierzyki
> Ale spokojnie, jest na to rada
> Kiedyś tę walkę IPN zbada.
>
> Mróz był okrutny i śniegiem wiało,
> Mama mu niosła ciepłe kakao,
> On w szafie siedział, bibułę czytał,
> Na generała zębami zgrzytał.
>
> Jechały "suki", jechały tanki,
> Mama mu z kawą nosiła dzbanki,
> On się do walki wielkiej szykował,
> Więc pistolecik swój przygotował.
>
> Strategię tworzył i kreślił plany,
> Wiedział, że wielkie nadchodzą zmiany,
> Czytał i pisał, pisał i czytał,
> Czasami mamę o coś zapytał.
>
> W zarysach tworzył grupy oporu,
> Pochodnie ściągał aż z Ekwadoru,
> Tworzył nocami i tworzył dniami,
> Mama chodziła z naleśnikami,
>
> Niosła banany i czekoladę,
> I z rodzynkami pyszną roladę.
> Niosła mu szynkę, niosła kiełbasę
> I lukrowaną przepyszną masę.
>
> Swe życie rzucił na stos dla sprawy,
> Na bok wszelakie poszły zabawy,
> Łzy mu płynęły, bardzo rozpaczał,
> Bo mu generał kraj przeinaczał.
>
> Morał zaś taki z tekstu wynika,
> Że ciężki w Polsce los bojownika,
> Co walczy dzielnie, krwi nie żałuje,
> A nikt mu nawet nie podziękuje!
= = = = =
Dostałem mailem - autor nieznany!
